Witsen, W.

Willem Arnoldus Witsen

1860 – Amsterdam – 1923

Witsen was een telg uit een vermaarde Amsterdamse familie, die in de 17e eeuw al een grote rol speelde in het bestuur van de stad, met burgemeesters als Cornelis en vooral Nicolaas Witsen.
Hij studeerde aan de Rijksakademie in Amsterdam, samen met o.a. Willem Bastiaan Tholen, Eduard Karsen, Mau van der Valk, Jan Veth en Antoon Derkinderen.
Waarschijnlijk door Van der Valk, die een jeugdvriend was van Willem Kloos, raakte Witsen met deze en de andere Tachtigers bevriend.
Hij was zeer actief in de Beweging van Tachtig, steunde De Nieuwe Gids in financieel opzicht en schreef hierin onder diverse schuilnamen artikelen over moderne kunst, waarbij hij vooral getuigde van zijn grote bewondering voor de schilderkunst van Millet.
Aanvankelijk vormde de mens op het land, zoals herders en land- en bosarbeiders, zijn inspiratiebron. Witsen woonde van 1884 tot 1888 op ‘Ewijckshoeve’, het buiten van de familie Witsen bij Lage Vuursche, en ontmoetingsplaats voor schilders en musici; daar waren het landschap en de arbeidende bevolking zijn voornaamste onderwerp.